PORADNIA NEUROLOGICZNA

Schorzenia ośrodkowego układu nerwowego (mózg, rdzeń kręgowy) i nerwów obwodowych, podłożem których są procesy uszkadzające tj. zaburzenia naczyniowe, guzy, urazy, infekcje oraz wady genetyczne to podstawowy zakres specjalizacji, jaką jest neurologia.

Do typowych objawów neurologicznych zaliczają się:

Poradnia neurologiczna

Nasi lekarze neurolodzy oferują specjalistyczną pomoc dla dzieci i dorosłych, jaka obejmuje diagnostykę i leczenie:

• padaczki,
• migren,
• udarów mózgu i stanów poudarowych,
• guzów mózgu,
• stanów pozapalnych mózgu, opon mózgowo-rdzeniowych,
• schorzeń demielinizacyjnych tj. stwardnienie rozsiane,
• zaburzeń snu,
• chorób nerwowo-mięśniowych,
• chorób metabolicznych.

Pomagamy dzieciom i młodzieży z objawami uszkodzenia układu nerwowego, wymagającym stosowania specjalnych metod diagnostycznych i leczniczych, które wykraczają poza metody pediatryczne. Wśród naszych specjalistów są również fizjoterapeuci, logopedzi, psycholodzy. Dzięki temu naszym małym pacjentom zapewniamy kompleksową i wielowymiarową opiekę medyczną i terapeutyczną. Właściwa współpraca wielu specjalistów daje szanse na skuteczniejszy i szybszy efekt bądź złagodzenie objawów chorobowych.

W ramach usług oferujemy konsultacje i leczenie w zakresie:

• oceny rozwoju małego dziecka,
• wcześniactwa,
• niskiej masy urodzeniowej,
• urazu okołoporodowego (porażenie splotu barkowego, krwiak pod okostnowy),
• nieprawidłowego napięcia mięśniowego (zbyt silne lub zbyt słabe napięte mięśnie),
• asymetrii ułożeniowej,
• mózgowego porażenia dziecięcego,
• zespołu Downa,
• całościowego zaburzenia rozwojowego (autyzm, zespół Aspergera, zespół Retta).

Dziecko jest szczególnie narażone na zaburzenia neurologiczne, jeśli:

• jest wcześniakiem,
• miało niską masę urodzeniową,
• poród był długi i nastąpiły powikłania,
• mamie dziecka zagrażało poronienie, miała zatrucie ciążowe lub infekcje np. różyczkę,
• ciąża była mnoga.

O zmianach w układzie nerwowym mogą świadczyć następujące zachowania dziecka:

• mimo głodu, nie potrafi się najeść (np. ma problemy z uchwyceniem brodawki),
• często cierpi na bóle brzucha i kolki,
• często ulewa pokarm, wymiotuje,
• nie próbuje nawiązać kontaktu wzrokowego z rodzicami, nie cieszy się na ich widok,
• często płacze, krzyczy i trudno je uspokoić (lub płacze bardzo rzadko),
• śpi mało i niespokojnie lub przesypia całe dni,
• nie jest zainteresowane otaczającym je światem,
• leżąc na plechach często odgina głowę i tułów do tyłu,
• mocno wypręża rączki i nóżki, ma cały czas zaciśnięte piąstki, chowając kciuki w dłoni,
• drżą mu nóżki, rączki albo inne części ciała,
• przejawia nadmierne reakcje lękowe.