Objawy chorób neurologicznych u dzieci są dla rodziców często trudne do zauważenia tym bardziej, że rozwój dziecka jest bardzo indywidualną kwestią. Wprawne oko lekarza pediatry lub terapeuty jest w stanie zauważyć nieprawidłowości mogące wynikać z choroby układu nerwowego i skierować na konsultację do specjalisty. Im wcześniej zostanie rozpoznana nieprawidłowość, tym szybciej można rozpocząć leczenie, co szczególnie dotyczy dzieci, które otrzymały niskie wartości skali Apgar (mniej niż 7 pkt na 10), urodziły się przedwcześnie bądź w okresie noworodkowym przeszły m. in. zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Które zachowania są oznaką problemów neurologicznych i na co zwracać uwagę? – radzi lek. med. Monika Liwska, specjalista neurolog, specjalista neurolog dziecięcy.
Ułożenie ciała
Do około 3 m. ż. u niemowlęcia może zdarzyć się niewielka asymetria w ułożeniu ciała podczas leżenia na brzuchu lub na plecach, co może być następstwem pozycji dziecka w macicy, a także wynikać z fizjologicznego w tym wieku odruchu postawy u niemowlęcia, które nie ma innych nieprawidłowości w badaniu neurologicznym. Jeśli więc nie towarzyszy temu nienaturalne wygięcie w którąś stronę lub ułożenie to nie trwa dłużej, nie ma powodów do niepokoju. Jednak jeśli np. po upływie 5-6 miesięcy dziecko sięga po przedmioty tylko jedną rączką, może to świadczyć o braku prawidłowych sygnałów ruchu ciała. W takim przypadku doskonałą metodą może okazać się rehabilitacja, a po wdrożeniu odpowiedniej pielęgnacji i form zabawy dalszy rozwój dziecka nie powinien stanowić problemu.
Zaburzenia motoryczne
Z motoryką wiążą się zdolności ruchowe dziecka, które wraz ze skomplikowanymi procesami, jakie zachodzą w mózgu, angażują określone mięśnie. Zaburzenia w tym układzie mogą dotyczyć tzw. motoryki małej (zdolności chwytania), jak i dużej (bieganie, skakanie, chodzenie). Lepiej ich nie bagatelizować, wyjaśnia lek. med. Monika Liwska, specjalista neurolog, specjalista neurolog dziecięcy, ponieważ nie leczone same nie miną, będą się natomiast pogłębiać, zaburzając prawidłowy rozwój dziecka na poziomie fizycznym, psychicznym i społecznym. Jeśli zatem twoje dziecko późno uczy się raczkować w stosunku do rówieśników, chodzić (jego ruchy są niezdarne), mówić, a z czasem ubierać, istnieje ryzyko zaburzeń motorycznych.
Zaburzenia napięcia mięśniowego
Każde dziecko rozwija się w swoim tempie, jednak istnieją pewne przedziały czasowe, w których rozwój dziecka sugeruje prawidłowy przebieg, bądź problemy neurologiczne. I tak np. około 3. miesiąca dziecko powinno podnosić główkę, w około 6-7 miesiącu powinno się przekręcać na boki i turlać z pleców na brzuch oraz siadać w 7-8 miesiącu. Wszystkie odchylenia od tych okresów mogą wskazywać, że nasz maluch cierpi na słabe bądź nadmierne napięcie mięśniowe.
Stale płacze
Jeśli maluch stale łka i towarzyszy temu np. drżenie rączek lub nóżek należy to skonsultować ze specjalistą. Z drugiej strony, nadmierny spokój dziecka, długi sen i zwykle brak płaczu też nie jest normą i rodzić może podejrzenie niedosłuchu lub zbyt słabego napięcia mięśni, co ostatecznie powinien stwierdzić lekarz.
Ponieważ to rodzic najdłużej przebywa z dzieckiem, jego spostrzeżenia są najcenniejsze we wczesnej profilaktyce, a wszystkimi wątpliwościami powinien dzielić się z pediatrą i neurologiem dziecięcym w celu podjęcia wczesnej i odpowiedniej rehabilitacji.
